درمان یبوست مزمن ایدیوپاتیک اطفال با میکتومی آنورکتال

سابقه و هدف: یبوست مقاوم به درمان کودکان یک بـیماری ناتوان کننده اسـت، که جهت درمـان به روش های مختلف شامل تغییرات رژیم غذایی، مواد ملین، بیوفیدبک، روان درمانی، رفتار درمانی و نهایتاً مداخله جراحی نیاز دارد. میکتومی رکتوم یکی از روش های جراحی است که در درمان این بیماری به کار می رود. مواد و روش ها: 540 کودک 2 تا 12 ساله از هر دو جنس با یبوست مزمن که به درمان رایج متخصصین اطفال پاسخ نداده اند در بیمارستان کودکان مفید تهران و بیمارستان طالقانی کرمانشاه طی سال های 86-78 مورد بررسی قرار گرفته اند. یبوست با علل نــورولوژیک، هورمونی، دارویی و رژیم غذایی، متابولیک و آناتومیک در این کودکان رد شده است و درتمام بیماران مورد مطالعه گرافی باریم انما و در50% افراد ارزیابی آنورکتال مانومتری انجام پذیرفت. تعداد دفعـات دفع بین 15-3 روز یک بار متغیر بوده است. 65 بیمار با علایم بالینی واضح بیماری هیرشپرونگ که تأیید شده با بیوپسی رکتوم از مطالعه حذف شدند، میکتومی خلف رکتوم (طول 3 سانتی متر و پهنای 1 سانتی متر) در 475 بیمار انجام گرفت و از این تعداد 75 بیمار با گزارش پاتولوژی مبنی بـر هیرشپرونگ و دیسپلازی عصبی روده ای (ind ) کنار گذاشته شدند و 400 کودک باقی مانده تحت پی گیری 6-3 ماه قرار گرفتند. یافته ها: یبوست در 65% موارد (260 بیمار) با استفاده متناوب از ملین ها و یا بدون استفاده از آن ها بهبود یافتند و دفعات اجابت مزاج به 8 بار یا بیش تر طی 15 روز افزایش پیدا کرد. در 35% کودکان تغییری در الگوی دفع حاصل نشد و کاندید درمان های دیگر از جمله تنقیه روزانه و بیوفیدبک و تخلیه مدفوع با دست، رزکسیون کولون و تنقیه آنته گرید کولون به روش melon و روان درمانی شدند. نتیجه گیری: اطفال با یبوست مزمن مقاوم به درمان های رایج ممکن است تا حدود 65% از آنورکتال میکتومی سود ببرند و در این روش عارضه مهمی مشاهده نشد.